Dag twee van mijn trip aan Tanzania namens de Doopsgezinde zending.
Om 9 uur opgehaald voor de kerkdienst. Die duurde tot 13 uur en dat was best lang….maar wat een spirit! Mijn Swahili is beperkt tot een drietal woorden dus ik kan geen theologische reflectie geven. Dat hoeft misschien ook niet – de hartelijkheid en gemeenschap waren meteen voelbaar, en toen het eten op tafel kwam was het natuurlijk helemaal goed! Vers gebakken vis (het Victoriameer is hier maar een paar honderd meter vandaan) en kip, groente, rijst, gebakken banaan, ugali, gefrituurde visjes (compleet) en natuurlijk verse meloen en ananas.
Na een uitgebreide fotosessie met iedereen met de auto naar een andere Doopsgezinde gemeente in Mwanza. Eerst uitgenodigd door de pastor, de bishop en de secretary general om het register te tekenen, met de nodige egards. In de gang lag een matras waarop een paar kleine kinderen diep in slaap lagen, ondanks de keiharde live muziek die zowel in als ver buiten de kerk te horen was.
Doel van mijn workshop was: probeer in een bijbelverhaal te ontdekken waar jijzelf een rol speelt. De drie lagen van een verhaal (universele, emotionele en persoonlijk boodschap) hebben we onderscheiden en daarna hebben zes groepen zich gebogen over het verhaal van de Samaritaanse vrouw bij de bron (Joh 4). Er is geen absolute waarheid, maar de boodschap wordt mede bepaald door je eigen cultuur, opvoeding, gender, opleiding enz. De groepen hebben daarna verteld wat voor hen de kern van de tekst was en hoe dat te maken had met henzelf.
Wat een schitterend werk. Wat een fantastisch fijne mensen heb ik vandaag weer ontmoet. Oh ja, als dank kreeg ik Tanzaniaanse stof om in Musoma een shirt van te laten maken.
Jelle Waringa
