Achter je eigen pc deelnemen aan het wereldcongres, dat kan ook.
Ik ben online deelnemer aan het MWC, maar dat wil niet zeggen dat ik er nachten voor opblijf. Het is de bedoeling dat grote bijeenkomsten ook achteraf te zien zullen zijn op video-opnamen, maar elke avond zijn er workshops.
Donderdagavond keek ik naar de workshop ‘Integration of Faith and Health from an Anabaptist perspective’.
Daarin bevroeg Murray Nickel, arts uit Canada, vier mensen die werkzaam zijn in de gezondheidszorg. Dit alles in het kader van GAHN
- Dodanim Lans Vasquez Campos uit Guatemala, werkzaam als verpleegkundige.
- Delphin Mulungu uit Kinshasa, werkzaam als arts
- Cate Michelle Desjardins, uit Cincinnati, Ohio, predikant en geestelijk begeleider, directeur van de Mennonite Healthcare Fellowship
- Rolando L. Santiago, uit New York,
Op de eerste vraag, ‘Waarom ben jij in gezondheidzorg gaan werken?’ was het antwoord dat ziekte of depressie bij zichzelf of bij naaste familieleden aanleiding was geweest. Dat deed me denken aan ‘Kijken in de ziel’ waar de geïnterviewde artsen dit ook vaak als reden voor de studiekeuze opgaven.
De volgende vraag was ‘Welk beeld heb jij van gezondheid in het licht van het Anabaptisme?’
Delphin benadrukte het recht op gezondheid voor iedereen. Maar dat is er vaak niet, denk aan de verdeling van de coronavaccins: de rijke westerse landen hielden die in eerste instantie voor zichzelf.
Liefde, delen, gelijkwaardigheid, dienen en solidariteit zijn allemaal belangrijke aspecten bij gezondheidszorg. Belangrijk is ook de gemeenschap waar mensen naar elkaar omzien.
Dodanin: voor gezondheid is het belangrijk dat de mens in balans is emotioneel, fysiek en geestelijk. Gezondheidszorg moet op al die terreinen gericht zijn op groei. Interessant dat hij de ‘shared convictions van MWC’ in het bijzonder 5 en 7 als leidraad beschouwde bij zijn werk.
Cate heeft onderzoek gedaan naar een holistische benadering van gezondheid. Aandacht voor lichaam, geest en ziel. Dat past ook bij de anabaptistische benadering: niet alleen aandacht voor het kruis maar vooral ook voor het leven van Jezus met zijn genezingen naar lijf en ziel. Het leerling van Jezus zijn is belangrijk. Micha 6: 8 ‘niets anders dan recht te doen, trouw te betrachten en nederig de weg te gaan van je God’ werd als motto genoemd. De Engelstaligen kunnen dat lekker compact zeggen: ‘Act justly, love mercy, walk humbly’. (Er schijnen zelfs T-shirts met die tekst te zijn).
Rolando houdt zich vooral bezig met mensen die geestelijk problemen hebben en de mensen in de samenleving die daarmee te maken hebben (politie bijvoorbeeld). Hoe ga je hiermee om op een vreedzame manier. Een luisterend oor is belangrijk. Een verpleger of arts brengt niet alleen zijn kennis mee maar ook zijn ziel. De wonderen uit Lucas 5 worden aangehaald. Je man die niet kon lopen heeft een spiritueel probleem.
Delphin: als iemand ziek is, maar ook honger heeft, ben je er niet hem te genezen je zult hem ook eten moeten geven
Verder werd even het concept van Asset based communities aangestipt.
Tenslotte werd gevraagd hoe deze mensen rust vinden voor hun werk.
Een paar reacties: energie uit de eigen gemeente, dagelijkse routines en genieten van kleine wonderen.
Op vrijdagavond keek ik naar ‘MEDA panel: business and faith in a post-COVID world’, geleid door Dorothy Nyambi van MEDA. Mennonite Economic Development Associates (MEDA) houdt zich bezig met zakelijke oplossingen voor armoede. Eerst was er een presentatie van Microcédito een organisatie die microcrediet verstrekt en meer.
Daarna kwamen 2 ondernemers aan het woord, een jonge Tanzaniaanse en een oudere Amerikaan die vertelden wat het effect van corona op hun bedrijf was geweest en hoe ze daarop hadden gereageerd. Een verhaal van creativiteit en vertrouwen.
Ik heb in deze twee workshops kennisgemaakt met Doopsgezinde organisaties die ik niet kende.
Voor de Doopsgezinde Zending neem ik dat idee van holistische benadering mee, ik ga met verder verdiepen in Asset-based community development.
Hermine Dekkers
