Doopsgezinde Zending steunt het IMSC voor de productie van de film Creation Care. Deze film heeft als focus Latijns America en wel de landen Honduras, Colombia en Brazilië. In Honduras komen de gevolgen aan de orde van de klimaatsverandering, resulterend in een grotere frequentie van Hurricanes, die tezamen met de ontbossing zorgt voor verwoestende overstromingen. De Mennonieten gemeenschap van La Ceiba vertelt over de oorzaken, de gevolgen, het opruimen en de geestelijke en financiële nazorg. In Colombia vertellen de Mennonieten over de dagelijkse mogelijkheden die er zijn om de steeds zwaardere levensomstandigheden als gevolg van klimaatverandering, aan te pakken. Tenslotte is in Brazilië een grootschalig landbouwproject opgezet dat als zeer duurzaam kan worden bestempeld.
In samenwerking met producer Max Wiedmer, een Franse Mennoniet, is het idee ontstaan om de eerste doop in Zürich (1525) in 2025 te herdenken. Hoewel er in Europa meerdere festiviteiten georganiseerd zullen worden, wordt tussen 2020 en 2025, elk jaar een korte videofilm van maximaal 10 minuten, geproduceerd. Elke video behandelt een onderwerp dat de Mennonieten na aan het hart ligt en waar ook wereldwijd aan gewerkt wordt. Om de wereldwijde dimensie te benadrukken nemen we elke video op in een ander land in de wereld.
De onderwerpen zijn: vrijheid van geloof/meningsuiting, tolerantie tegenover anders denkenden, de verantwoordelijkheid voor de aarde, vredeswerk, zorg voor de minderbedeelden. Bij elke video wordt een studiegids geleverd om geloofsreizen in thuisstudiegroepen meer perspectief en diepte te geven.
De volgende films zijn al gemaakt:
Vrijheid van geloven. (2020) Deze film is opgenomen in Ethiopië en gaat over de Meserete Kristos Kerk, die tijdens het totalitaire communistische Derg Regime in Ethiopië zwaar onderdrukt werd, maar tegen de verdrukking in groeide. Een indrukwekkende ontwikkeling.
Trasmission (2021) In Transmission delen Hani en Adi verbazingwekkende geloofsreizen als ze relaties opzoeken tussen mennonieten (een kleine minderheid) en moslims (een grote meerderheid) in Indonesië. Hani beseft zich dat ze het gezicht van God ziet in de mensen (zowel moslims als christenen) die ze tegenkomt in het afgelegen dorp Tempur, hoog in de bergen van Jepara. Adi laat ons kennismaken met de kracht van de interreligieuze dialoog en de resulterende transformatie van Solo van een stad van geweld naar een stad van vrede.
